Militia Immaculatae:
Rycerstwo Niepokalanej przy Parafii pw. św. Maksymiliana:

Rycerstwo Niepokalanej założył św. Maksymilian Kolbe. Jego celem jest: Starać się o nawrócenie grzeszników i tych, którzy jeszcze nie poznali Chrystusa, zwłaszcza o nawrócenie nieprzyjaciół Kościoła, o zjednoczenie chrześcijaństwa oraz o uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej.

Papież Benedykt XVI do Rycerstwa Niepokalanej:
Posiadacie potężny wzór świętości, pokory i działalności apostolskiej. Kościół potrzebuje waszej pomocy, dlatego proszę was, byście nie ustawali w drodze, byście nie poddawali się zniechęceniu, idźcie z odwagą i nadzieją. Wasz charyzmat jest aktualny i potrzebny, dlatego odnawiajcie wasze zaangażowanie apostolskie i całkowite zawierzenie Maryi Niepokalanej. Niech Niepokalana i św. Maksymilian pomogą wam być gorliwymi misjonarzami miłości i Bożego miłosierdzia w świecie rozdartym nienawiścią. Módlcie się za mnie i za Kościół, który przeżywa swego rodzaju oczyszczenie. Dziękuję wam za waszą wierność Kościołowi i zapewniam was o mojej modlitwie za was. Błogosławię każdemu z was oraz osobom, z którymi macie kontakt dzięki waszemu apostolstwu.
Watykan, 16 kwietnia 2010 r.

Krótko o założycielu - św. Maksymilianie:

Św. Maksymilian Kolbe urodził się w Zduńskiej Woli koło Łodzi w roku 1894. Wstąpił do zakonu franciszkanów i w roku 1918 otrzymał święcenia kapłańskie. Mimo osobistego zamiłowania do skrajnego ubóstwa, w pracy apostolskiej posługiwał się najnowocześniejszymi środkami. Gorliwie szerzył cześć Maryi Niepokalanej.

W roku 1941 został przez Niemców osadzony w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu, gdzie dawał wszystkim przykład cierpliwości. Dobrowolnie przyjął śmierć w bunkrze głodowym zamiast innego więźnia. Zginął 14 sierpnia 1941 roku.

Za: Mszał rzymski dla diecezji polskich, wyd. 1986, s. 148’.

Rycerstwo na terenie Polski:

W Niepokalanowie Lasku ma swoją siedzibę Zarząd Narodowy Stowarzyszenia Rycerstwo Niepokalanej w Polsce. Dom, otoczony lasem, wybudowany i poświęcony w 1939 r. przez św. Maksymiliana, jest dla Rycerstwa Niepokalanej, według słów Założyciela: „jeszcze jednym środkiem do osiągnięcia celu MI”.

Ośrodek Formacyjny Rycerstwa Niepokalanej, popularnie zwany „Laskiem”, w latach 1999-2004, dzięki pomocy ludziom dobrej woli, został rozbudowany i nowocześnie wyposażony, a 17 czerwca 2004 poświęcony uroczyście przez Prymasa Polski kard. Józefa Glempa. Dom rekolekcyjny jest przeznaczony do prowadzenia rekolekcji, dni skupienia, czuwań modlitewnych w duchu Rycerstwa Niepokalanej. W ciągu roku akademickiego na terenie „Lasku” organizowane są Dni Skupienia.

Wspólnoty MI na terenie naszej Archidiecezji:

Rycerstwo Niepokalanej organizuje dla swoich Rycerzy wyjazdy pielgrzymkowe do Sanktuariów maryjnych, czuwania modlitewne i spotkania opłatkowe. Stowarzyszenie MI ma swoje statuty i Dyrektorium Narodowe (w Polsce).

W Archidiecezji Białostockiej zarejestrowanych jest 9 wspólnot, które należą do Stowarzyszenia oraz 12 Kół MI. Poza tym wiele osób modli się indywidualnie (MI-1). Najwcześniej została utworzona wspólnota MI przy parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Fara 1987r.).

Dumą naszą jest Młodzieżowy Ruch Rycerstwa Niepokalanej (MRRN) skupiający grupę młodych członków. Młodzież powierzając swoje życie Matce Niepokalanej buduje i umacnia w wierze swoje duchowe „ja”. Rok rocznie wyjeżdża do Niepokalanowa na Ogólnopolski Zjazd MRRN.


Główne uroczystości i odpusty:

Główne uroczystości są związane z datą męczeńskiej śmierci św. Maksymiliana, czyli 14 sierpnia. W naszej Archidiecezji, już tradycyjne, te obchody są nierozerwalnie związane z parafią pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego w Białymstoku, gdzie corocznie o godzinie 18:00 sprawowana jest uroczysta Eucharystia odpustowa.

Ponadto większe uroczystości odbywają się w dniu 8 grudnia, czyli w Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny.

Członkowie MI mogą uzyskać odpusty zupełne pod zwykłymi warunkami w następujących dniach:

  • 11 lutego (rocznica objawienia się Matki Najświętszej w Lourdes),
  • 25 marca (uroczystość Zwiastowania Pańskiego),
  • 13 maja (rocznica objawienia się Matki Bożej w Fatimie),
  • 15 sierpnia (uroczystość Wniebowzięcia NMP),
  • 4 października (uroczystość św. Franciszka),
  • 16 października (rocznica założenia MI),
  • 27 listopada (rocznica objawienia Cudownego Medalika),
  • oraz 8 grudnia (uroczystość Niepokalanego Poczęcia).



Uwaga!

STOWARZYSZENIE „RYCERSTWO NIEPOKALANEJ” W POLSCE

ul. Teresińska 32, 96-515 Teresin k. Sochaczewa, tel. 46-864.42.06, mi.polska@maryjni.pl




Maryja!       Niepokalanów Lasek, 31 marca 2020 r.

     

 Drodzy Rycerze Niepokalanej,

 Bracia i Siostry, 

         póki mamy czas, czyńmy dobrze…

    

„Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych” (Hbr 1,1). Przemawia także i dzisiaj do nas. „Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?”. Nie zatwardzajmy naszych serc, nie zamykajmy naszych uszu na głos Pana! Bóg przemawia dzisiaj do nas dobitnie i czule, wbrew dramatycznym okolicznościom. Woła do niewiernej: Pokocham cię jeszcze raz, choć zdradziłaś Mnie z Baalem, chodząc w jego bluźnierczych pochodach, bezczeszcząc obraz mej Matki i mojego Serca, naśmiewając się i lżąc moją Ofiarę na ołtarzu świata. Wszystko to puszczam w niepamięć i wzywam do nawrócenia…, jeśli tylko zechcesz być bliżej Niniwy niż Sodomy…

Dzisiaj, gdy tak nagle i niespodziewanie zerwała się gwałtowna burza na jeziorze życia i fale śmierci zalewają naszą łódź, przystąpmy do Pana i wołajmy jak ongiś Apostołowie: „Panie, ratuj, giniemy!” (Mt 8, 25). Tylko On, nasz Pan Jezus Chrystus – Zbawiciel, może rozkazać wichrom i żywiołom pandemii, żeby się uciszyły. 

Dlaczego tak bojaźliwi jesteśmy, małej wiary? W tym pytaniu Jezusa znajduje się też odpowiedź. Brakuje nam wiary. Modlimy się, choć kościoły świecą pustkami, ale widać – źle się modlimy, „starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz” (Jk 4, 3) i ukojenie swego strachu. „Skąd się biorą wojny i skąd kłótnie między wami? (Jk 4, 1). Skąd ta pandemia?

Z licznych żądz w członkach naszych…

Stabat Mater dolorosa iuxta crucem. A gdzie my stoimy? Gdzie i po której stronie krzyża na naszej Golgocie?

Krzyż. Straszny to znak, ale i znak chwały, jak wierzymy. W tym trudnym dla całego świata okresie pandemii ośmielę się przypomnieć wszystkim, że również znak nadziei…, „a Nadzieja zawieść nie może…” (Rz 5,5) Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

Taki jest zbawczy paradoks. Drogi Boga nie są naszymi ścieżkami. Gdy On przechadza się po rajskim ogrodzie, my chowamy się za listkiem figowym naszej wiary.

Panie, przymnóż nam wiary!

Bracia i Siostry, póki mamy czas, czyńmy dobrze… Trzeba ufać i modlić się z nadzieją, że Pan da lepsze jutro, choć nie koniecznie to samo… Broń, której używając odniesiemy zwycięstwo nad epidemią – jest Eucharystia, Różaniec i Cudowny Medalik… Matko Najświętsza Niepokalana, ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza, przyczyń się za nami. Od wieków bowiem nie słyszano, aby ktokolwiek, czy to święty czy grzesznik, zwracając się do Ciebie, miał być przez Ciebie opuszczony, zapomniany. Tą nadzieją ożywieni przybiegamy do Ciebie i prosimy: Bądź nam pomocą w tym szczególnie trudnym czasie epidemii.          

                                                        Jestem z Wami…       

                 

                                                                                 O. Stanisław M. Piętka OFMConv

                                                             Prezes Narodowy MI