Archidiecezja Białostocka pożegnała abp. Edwarda Ozorowskiego
Do Domu Ojca odszedł białostocki Arcybiskup Senior Edward Ozorowski
12 października 2024 | autor: ArchiBial.pl
Dnia 12 października 2024 r. w godzinach porannych w Białymstoku, w wieku 83 lat odszedł do Domu Ojca Arcybiskup Senior Edward Ozorowski, Metropolita Białostocki w latach 2006-2017. Został biskupem w wieku 37 lat, był pierwszym polskim biskupem mianowanym przez Jana Pawła II; wieloletnim rektorem Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytecie w Białymstoku oraz wychowawcą wielu pokoleń kapłanów i teologów świeckich.
Arcybiskup Ozorowski urodził się 1 maja 1941 r. w Wólce-Przedmieście k. Białegostoku. W latach 1958-1964 studiował w Archidiecezjalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1964 r. w prokatedrze białostockiej z rąk bp. Władysława Suszyńskiego.
W latach 1964-1970 odbył studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zwieńczone doktoratem z teologii dogmatycznej pod kierunkiem ks. prof. Wincentego Granata.
W 1970 r. rozpoczął prace jako adiunkt w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie w 1976 r. przeprowadził przewód habilitacyjny. Tam też został zatrudniony w 1978 r. jako docent historii teologii i dogmatyki.
31 stycznia 1979 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji w Białymstoku i biskupem tytularnym Bitetto. Święcenia biskupie przyjął 29 kwietnia 1979 r.
W latach 1979-1992 pełnił urząd rektora Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, a w latach 1999-2012 Kierownika Międzywydziałowej Katedry Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Białymstoku. Był odpowiedzialny za budowę nowego gmachu AWSD w Białymstoku oraz za przygotowanie wizyty Jana Pawła II w Białymstoku 5 czerwca 1991 r.
W roku 1994 został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
W strukturach Episkopatu Polski był w latach 1978–1982 był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II, a w latach 1982–1997 współprzewodniczącym Komisji Mieszanej ds. Ekumenizmu. Był członkiem Komisji Nauki Wiary, Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Zespołu ds. Sanktuariów w Polsce i Rady Naukowej Episkopatu. Z ramienia Episkopatu Polski w 2005 r. uczestniczył w XI Zebraniu Zwyczajnym Synodu Biskupów w Watykanie.
21 października 2006 r. papież Benedykt XVI mianował go Arcybiskupem Metropolitą Białostockim. Ingres do archikatedry białostockiej odbył 16 listopada 2006 r.
Jako metropolita białostocki doprowadził do beatyfikacji bł. ks. Michała Sopoćki 28 września 2008 r. oraz rozpowszechnił Wydarzenie Eucharystyczne w Sokółce.
Przyczynił się do wybudowania Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnego w Białymstoku, poświęconego w 2012 r., Domu Rekolekcyjnego w Studzienicznej w 2012 r. oraz Centrum Wystawienniczo-Konferencyjnego Archidiecezji Białostockiej w 2015 r.
Jest autorem setek artykułów i rozpraw naukowych z zakresu teologii dogmatycznej oraz kilkudziesięciu pozycji książkowych, wraz z dziełem życia pt. „Eucharystia w nauce i praktyce Kościoła katolickiego”.
W herbie abp. Edwarda Ozorowskiego widnieje św. Franciszek przytulony do ukrzyżowanego Mistrza - Jezusa i Matka Miłosierdzia oraz słowa pasterskiego zawołania z Listu do Filipian: „W Tym, który mnie umacnia”.
W 2007 r. Uniwersytetu w Białymstoku nadał mu tytuł doktor honoris causa. Otrzymał honorowe obywatelstwo Wasilkowa (2007), Białegostoku (2014) i gminy Sokółka (2015).
1 maja 2016 r., zgodnie z wymogami Kodeksu Prawa Kanonicznego, złożył rezygnację z urzędu metropolity białostockiego na ręce papieża Franciszka, który polecił mu dalsze kierowanie archidiecezją do nominacji nowego metropolity białostockiego 12 kwietnia 2017 r.
Po przejściu na emeryturę nadal aktywnie uczestniczył w życiu Kościoła białostockiego.
Słowo Metropolity Białostockiego w związku z pogrzebem abp. Edwarda Ozorowskiego
13 października 2024 | autor: ArchiBial.pl
W związku ze śmiercią Arcybiskupa Seniora Edwarda Ozorowskiego, Metropolita Białostocki Arcybiskup Józef Guzdek skierował do kapłanów i wiernych archidiecezji Słowo dotyczące uroczystości pogrzebowych połączone z prośbą o modlitwę za śp. Arcybiskupa Edwarda.
Drodzy Kapłani,
Siostry i Bracia w Chrystusie Panu,
Ze smutkiem informuję, że 12 października 2024 r. nagle i niespodziewanie odszedł do wieczności Arcybiskup Senior Edward Ozorowski. Wypełniły się słowa Jezusa: Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie (por. Mt 24, 44). Odszedł do Pana pasterz, który w tym roku obchodził 60. rocznicę święceń kapłańskich i 45. rocznicę sakry biskupiej.
W tym czasie wielu za nas doświadczyło jego pasterskiej troski przez głoszone słowo Boże i sprawowane sakramenty. Zapisał się w pamięci wielu kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich, jako wykładowca i pracownik naukowy w kilku ośrodkach akademickich w kraju i za granicą. Jako rektor Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku doprowadził wielu powołanych do przyjęcia święceń kapłańskich i duszpasterskiej posługi w parafiach naszej archidiecezji.
Pasterzowi, który poświecił swoje życie na służbę Bogu, Kościołowi i ludziom wyrazimy wdzięczność pamiętając o nim w modlitwie i uczestnicząc w uroczystościach pogrzebowych. Wprowadzenie trumny z ciałem Zmarłego do archikatedry białostockiej będzie miało miejsce w środę 16 października br. o godz. 11.30, a po nim zostanie odprawiona Msza św. żałobna. Główne uroczystości pogrzebowe odbędą się w czwartek 17 października br. O godz. 12.00 zostanie odprawiona Msza św., a po niej nastąpi złożenie ciała zmarłego Arcybiskupa w krypcie bazyliki archikatedralnej.
Prosząc o modlitwę za śp. abp. Edwarda Ozorowskiego serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w uroczystościach pogrzebowych. Niech zmarły Pasterz otoczony naszą pamięcią wejdzie do domu Ojca w niebie.
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…
Abp Józef Guzdek
Metropolita Białostock
Polecajmy Go w naszych modlitwach
Program uroczystości pogrzebowych śp. abp. seniora Edwarda Ozorowskiego
środa, 16 października 2024 r.
11.30 – Wprowadzenie trumny z ciałem śp. abp. Edwarda Ozorowskiego do archikatedry białostockiej
12.00 – Msza św. żałobna
15.00 – Czuwanie modlitewne
17.00 – Nieszpory żałobne
Możliwość czuwania przy Zmarłym do godz. 21.00
czwartek, 17 października 2024 r.
9.00 – Jutrznia żałobna i czuwanie modlitewne
11.30 – Słowa pożegnania przedstawicieli duchowieństwa oraz instytucji i wspólnot
12.00 – Msza św. pogrzebowa. Po Mszy ciało śp. abp. Edwarda Ozorowskiego zostanie złożone w krypcie bazyliki archikatedralnej
Wyrazem wdzięczności za życie ludzkie są modlitwa, kwiaty i znicze. Ze względu na pochówek abp. Edwarda Ozorowskiego w krypcie, gdzie nie ma możliwości złożenia kwiatów ani zapalenia zniczy, w kaplicy św. Jana Pawła II ustawiona będzie skarbona na ofiary, które w całości zostaną przeznaczone na Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi w Augustowie, gdzie w okresie wakacyjnym śp. Arcybiskup Senior posługiwał i wypoczywał.
Msza św. pogrzebowa będzie transmitowana na kanale YouTube ArchiBial MEDIA
Przewodniczący Episkopatu złożył kondolencje po śmierci
Warszawa, dnia 12 października 2024 roku
„Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca”
(Psalm 90,12)
Ekscelencjo,
Dostojny Księże Arcybiskupie Józefie,
ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci J.E. ks. abp. Edwarda Ozorowskiego, emerytowanego Metropolity Białostockiego, który przewodził Archidiecezji Białostockiej przez 12 lat. Na ręce Waszej Ekscelencji pragnę złożyć kondolencje wszystkim bliskim Zmarłego, rodzinie, krewnym, przyjaciołom, bliskim współpracownikom, kapłanom, osobom życia konsekrowanego i wszystkim diecezjanom Archidiecezji Białostockiej.
Zmarły Ksiądz Arcybiskup Edward Ozorowski jako wybitny teolog pośród wielu tematów i kwestii w swoich rozważaniach i rozprawach naukowych podejmował także zagadnienia eschatologiczne. W jednym z artykułów poświęconych Apokalipsie pisał: „W chrześcijańskim średniowieczu pełne tęsknoty Marana tha zamieniono na przejmujący trwogą Dies irae. Operacja ta jednak nie była wypadnięciem za burtę eschatycznej nadziei. Radosne bowiem «Przyjdź Panie Jezu!»nie wyklucza lęku przed «Dniem gniewu». Także przekładanie słów na obrazy i dźwięki, jak to na przykład czynili Michał Anioł, Hans Memling, Wolfgang Amadeusz Mozart, nie niszczy szaty symbolu. Słowo oczywiście w tym przypadku jest bardziej sprawne niż barwa i dźwięk, nie musi wszakże ich lekceważyć, przeciwnie, może w nich znaleźć dla siebie sojusznika. Każdy, kto czyta święte księgi, ma do czynienia z Mądrością Bożą obecną w tajemnicy (en mysterio), «którą Bóg przeznaczył przed wiekami dla chwały naszej» (l Kor 2,7) – mądrość objawioną i zakrytą zarazem”.
Dziś już dostrzegł i ujrzał twarzą w twarz prawdziwe oblicze Boga, którego jako teolog, kapłan, biskup próbował poznać i innym o Nim opowiadać. Z ufnością powierzamy śp. ks. abp. Edwarda Miłosiernemu Bogu, który – jak ufamy – przyjmie go do swojej chwały.
Z całą pewnością jego ogromną teologiczną i duszpasterską zasługą było wprowadzanie uchwał Soboru Watykańskiego II w Polsce. Przez kilka lat współkierował komisją Konferencji Episkopatu Polski ds. wprowadzania reform Soboru Watykańskiego II. Bardzo mądre, roztropne i umiejące czytać znaki czasu wprowadzanie reformy soborowej w naszej Ojczyźnie przyczyniły się do rozwoju i rozkwitu wiary w czasach pontyfikatu św. Jana Pawła II.
Jest jeszcze wiele innych zasług, o których należałoby powiedzieć. Ufamy jednak, że Miłosierny Jezus wszystkie jego zasługi wynagrodzi, a wszystkie jego słabości i niedoskonałości, wynikające z ludzkiej ułomności, odpuści w swoim nieskończonym Miłosierdziu.
Niech Maryja, Matka Miłosierdzia, św. Siostra Faustyna i bł. Michał Sopoćko wypraszają zmarłemu Arcybiskupowi Edwardowi dar życia wiecznego. Rodzinie, przyjaciołom, współpracownikom i wszystkim poruszonym Jego śmiercią niech wypraszają pokój serca.
✠ Tadeusz Wojda SAC
Arcybiskup Metropolita Gdański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
__________________________________
Jego Ekscelencja
Ksiądz Arcybiskup Józef Guzdek
Arcybiskup Metropolita Białostocki
Archidiecezja Białostocka pożegnała abp. Edwarda Ozorowskiego
17 października 2024 | autor: © Teresa Margańska
„«Gdy umrę, nie płaczcie. Wierzę, że Wielka Miłość czeka na mnie» – mówił abp Józef Guzdek, przywołując słowa św. Jana od Krzyża. – Z wiarą i paschalną nadzieją gromadzimy się, by pożegnać śp. Edwarda Ozorowskiego. W godzinie jego pogrzebu towarzyszą nam nie płacz i smutek, ale modlitwa i przekonanie, że Wielka Miłość czekała na Niego”. W ostatniej drodze emerytowanemu metropolicie białostockiemu towarzyszyło 13 biskupów, blisko 250 kapłanów, osoby życia konsekrowanego oraz liczni mieszkańcy Białegostoku. Białostocki Arcybiskup Senior zmarł 12 października w wieku 83 lat.
Rozpoczynając liturgię, abp Guzdek zauważył, że Arcybiskup Senior odszedł nagle i niespodziewanie w roku swego podwójnego jubileuszu: sześćdziesięciu lat od przyjęcia święceń kapłańskich i czterdziestu pięciu od przyjęcia sakry biskupiej.
„W tym czasie wielu mieszkańców podlaskiej ziemi doświadczyło Jego pasterskiej troski przez głoszenie słowa Bożego, sprawowanie sakramentów świętych, a także działalność naukową i dydaktyczną. Jako wieloletni rektor Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, ukształtował umysły i serca wielu kapłanów oraz przygotował do duszpasterskiej posługi. Otaczając Chrystusowy ołtarz, dziękujemy Bogu za wszelkie ślady dobra, jakie pozostawił w ludzkich sercach. Jednocześnie prosimy dla Niego o Boże miłosierdzie, darowanie wszelkich win i nagrodę życia wiecznego w Domu Ojca” – mówił metropolita białostocki.
W homilii biskup ełcki Jerzy Mazur zachęcał, by spojrzeć oczyma wiary tak na życie, jak i na śmierć. „Jako ludzie wiary uświadamiamy sobie, że Bóg nie po to stworzył człowieka, by mu zabrać życie, ale po to, by mu dać życie, życie wieczne. Śmierć dla człowieka wierzącego jest powołaniem do nowego życia (…). Każdy człowiek ma swoją własną księgę życia, w której zapisane są czyny i te dobre, i mniej dobre, i te najpiękniejsze. Tajemnicą pozostaje liczba stron księgi – długość życia” – mówił.
Odnosząc się do historii życia abp. Ozorowskiego, podkreślał, że „zapisywał on stronę po stronie swojej księgi życia wiarą w życie wieczne z Bogiem, nadzieją na spotkanie z Nim, miłością względem Trójjedynego Boga i bliźniego. Zapisywał je modlitwą, pracą, a te ostatnie lata były zapisywane cierpieniem i wielką ufnością w Boże miłosierdzie”.
Hierarcha skupił się na trzech zasadniczych rysach jego drogi życiowej, jakimi była gorliwość i wierność obranej drodze, miłość do Boga, Kościoła i ludzi oraz miłość do Chrystusa w Eucharystii.
„Arcybiskup Edward na wszystkich etapach swego kapłańskiego życia umiejętnie łączył wiedzę z wiarą, poszukiwania naukowe z byciem blisko ludzi, wierność poznawanej prawdzie i dzieleniu się nią z innymi” – podkreślał bp Mazur.
„Ukochał Chrystusa w tajemnicy Eucharystii i Miłosierdzia. Miłość do Chrystusa jest zawsze miłością do Kościoła, do Jego mistycznego Ciała. To miłość wyrażająca się w służbie ludziom. W przypadku biskupa miłość ta przejawiała się w trosce o wspólnotę diecezjalną o umocnienie w wierze słabych, uzdrowienie chorych duchowo i przyprowadzenie do owczarni Chrystusowej zabłąkanych” – zauważył, dodając: „Miłość pasterska w życiu Księdza Arcybiskupa miała również wątek ekumeniczny. Przecież archidiecezja białostocka to Kościół żywo troszczący się o pokój i braterską miłość z innymi wspólnotami chrześcijańskimi, zwłaszcza z Kościołem prawosławnym”.
Biskup Mazur przypomniał też, że miłość śp. abp. Ozorowskiego do Chrystusa i Kościoła wyrażała się w trosce o dziedzictwo duchowe wspólnoty diecezjalnej, której posługiwał jako biskup pomocniczy, a potem metropolita: „Jest to przede wszystkim dziedzictwo Matki Bożej Miłosierdzia, Matki z Ostrej Bramy w Wilnie, której cześć na trwałe ukształtowała wiarę i pobożność Podlasia. Jest to dziedzictwo ubogacone charyzmatem bł. Bolesławy Lament, która swe życie oddała sprawie przywrócenia jedności chrześcijan. Jest to dziedzictwo odwagi i zwyciężania zła dobrem bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Jest to dziedzictwo modlitwy i ofiary bł. ks. Michała Sopoćki, który wybitnie przyczynił się do rozwoju kultu Miłosierdzia Bożego według wskazań zawartych w objawieniach siostry Faustyny”.
„Spoglądając na drogę kapłańską i biskupią śp. abp. Edwarda dostrzegamy, że pragnął tylko jednego: by Chrystus uczynił zeń posłuszne narzędzie. Był gotów do składania daru z siebie wszędzie tam, gdzie trzeba było. A wszystko to dokonywało się zgodnie z zawołaniem biskupim przejętym od św. Pawła Apostoła: «W Tym, który umacnia»” – stwierdził.
Przed obrzędami kończącymi liturgię pogrzebową, abp Tadeusz Wojda, metropolita gdański i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, zaznaczył, że jako bezpośredni następca abp. Ozorowskiego podziwiał go jako naukowca, który żył wiarą, umiejętnie łącząc „fides et ratio”, a jednocześniea człowieka bardzo prostego w swoim byciu z innymi – tak jak św. Franciszek, w którego był wpatrzony i z którego czerpał zwór swego posługiwania.
„Prostota, bliskość, otwartość na innych, wsłuchiwanie się w to, co inni mówią, ale też Eucharystia, która prowadziła go do eschatologii. O niej bardzo wiele napisał, bardzo wiele o niej mówił, bardzo często wracał do niej jak czegoś najważniejszego w naszym życiu chrześcijańskim i kapłańskim. Zawsze powtarzał, że Eucharystia zbliża go do Boga, otwiera go na obecność Boga w nim” – wspominał.
Przypomniał słowa, które abp Ozorowski często wypowiadał od chwili przejścia na emeryturę, mówiąc, że „płynie na tratwie, która wiedzie go na Wyspy Zmartwychwstania”. Przypomniał też zapatrzenie Zmarłego w osobę bł. ks. Michała Sopoćki i nieskrywaną radość z rozwijającego się kultu Bożego Miłosierdzia oraz Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia.
Metropolita gdański dziękował Zmarłemu za trud Jego życia, osobistego i kapłańskiego, pełnego wiary i poświecenia. „Prośmy dobrego i miłosiernego Boga, by to, czym żył za życia, teraz doświadczył w pełni” – mówił, zachęcając wiernych do modlitwy, by „Wyspy Zmartwychwstania” stały się w pełni udziałem śp. abp. Ozorowskiego i by wypełniły go wieczną radością.
Eucharystię poprzedziły krótkie wystąpienia przedstawiciela kapłanów, rodziny Zmarłego, sióstr zakonnych i wiernych świeckich. W imieniu kapłanów archidiecezji białostockiej przemówił ks. prał. Tadeusz Krahel, wieloletni wykładowca i były rektor AWSD w Białymstoku, który wraz ze śp. abp. Ozorowskim przed sześćdziesięciu laty przyjął święcenia kapłańskie; w imieniu rodziny głos zabrał jego bratanek, ks. prał. Mieczysław Ozorowski, Dziekan Wydziału Studiów nad Rodziną Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie; w imieniu sióstr zakonnych – s. Helena Kamińska, członkini Zarządu Generalnego Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, Przełożona Domu Zakonnego i Dyrektor Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży w Augustowie, zaś w imieniu wiernych świeckich archidiecezji białostockiej – Lucja Orzechowska, członkini Rady Ruchów Katolickich.
Białostocką bazylikę metropolitalną licznie wypełnili kapłani, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele władz rządowych i samorządowych, służb mundurowych i różnych instytucji, świata nauki, parafii i wspólnot archidiecezji, bractw kurkowych, a także kawalerowie Zakonu Grobu Bożego, poczty sztandarowe oraz wierni.
W uroczystości pogrzebowej uczestniczył prawosławny abp Jakub.
W ostatnich dniach na ręce abp. Józefa Guzdka, metropolity białostockiego, wpłynęło wiele listów kondolencyjnych, w tym odczytany na początku Mszy św. telegram Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej Pietro Parolina, skierowany do duchowieństwa, wiernych i rodziny Zmarłego w imieniu papieża Franciszka.
Udział w dzisiejszych uroczystościach pogrzebowych był dla wiernych okazją do podjęcia konkretnego dzieła miłosierdzia: uczestnicy pogrzebu mogli złożyć dobrowolną ofiarę na potrzeby Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci i Młodzieży, prowadzonego w Augustowie przez Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. W domu tym śp. abp Ozorowski przez kilkadziesiąt lat w okresie wakacyjnym wypoczywał, a także wspierał siostry swą pasterską posługą.
Arcybiskup Edward Ozorowski urodził się w roku 1941. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1964. W roku 1979 został mianowany biskupem pomocniczym ówczesnej Archidiecezji w Białymstoku, a w latach 2006-2017 pełnił posługę arcybiskupa metropolity białostockiego. Przez wiele lat był rektorem Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, pracownikiem naukowym Akademii Teologii Katolickiej i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, a także Kierownikiem Międzywydziałowej Katedry Teologii Katolickiej Uniwersytetu w Białymstoku. Po przejściu na emeryturę, do ostatnich dni życia angażował się w życie archidiecezji białostockiej. Odszedł do wieczności w minioną sobotę, 12 października 2024 r.
Galeria zdjęć pod adresem